فولادهای آلیاژی

اطلاعات کلی در مورد فولاد

فولاد پر مصرف ترین فلز صنعتی می باشد که هر روز مقدار مصرف آن افزایش پیدا می کند درواقع به آلیاژهای آهن که کربن به میزان ۰/۰۰۲ درصد تا ۱/۷ درصد در وزنشان موجود است و همچنین غالبا با عناصر آلیاژی دیگری از قبیل عناصر آلیاژی نظیر منگنز، سیلیسیم، گوگرد، نیکل، کبالت، مولیبدن، تنگستن و فسفر در مقادیر جزیی و حتی بیش از ۵۰ درصد تشکیل می شود و به عنوان ناخالصی در فولاد موجود هستند فولاد می گوییم و مقدار و میزان این عناصر در دسته بندی و نام ها و کاربرد های این فولادها را مشخص می کند.فولاد ها براساس ترکیبات شیمیایی (ساده کربنی، مخصوص کم عیار و مخصوص پر عیار)، جنس و یا دقت در کنترل جنس (متوسط،خوب و عالی)، روش تهیه فولادها (زیمنس مارتن، بسمر، توماس، ال دی و الکتریکی) یا از نقطه نظر کاربردی تقسیم بندی می شوند.

 
فولاد ها را می توان از لحاظ کاربرد و مصرف به صورت زیر تقسیم بندی کرد:

ریختگی، ساختمانی، جوشکاری، خوش تراش، ابزار، ماشین سازی، فولاد های لوله های بدون درز، نیتروراسیون، ساچمه، فنر، ضد زنگ، نسوز، مغناطیسی(سخت و نرم)، غیرمغناطیسی، آلیاژی مقاومت دار(الکتریکی)، مقاوم به ساییدگی، کاربردهای خاص(زنجیر،مفتول،کابل و … )، مقاوم به سرما و غیره.قطعات ریختگی فولادی دارای موارد مصرف زیادی در صنایع ماشین سازی، خودروسازی، صنایع کشاورزی، راه آهن و راه سازی، صنایع نفت، پتروشیمی و شیمیایی، صنایع متالوژی نظیر واحد های آهن و فولاد، نورد، صنایع معدنی و سیمان، صنایع دفاعیو غیره می باشد.

مصرف قطعات فولادی به علت اطمینان و دوام بیشتر در شرایط کار حساس و امکان نازک کردن جداره قطعات ریختگی فولادی و بالا بودن استحکام آنها مرتبا در جهان رو به افزایش است.